Τάδε Έφη: Γλύκα Στόιου
Η Γλύκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γουμένισσα της Κεντρικής Μακεδονίας. Σπούδασε Δημοσιογραφία & Μ.Μ.Ε., Πολιτιστική Διαχείριση και Υποκριτική. Έχει συνεργαστεί με εταιρίες οπτικοακουστικών παραγωγών για την παραγωγή και τη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ και άλλων τηλεοπτικών προγραμμάτων, με ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και ελεύθερα θέατρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου έχει παίξει και σκηνοθετήσει έργα δικά της και άλλων συγγραφέων για παιδιά και ενήλικες. Το 2014 το έργο της «Δον Κιχώτες» ταξίδεψε στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Λουξεμβούργου, το 2015 παρουσιάστηκε από Αμερικανούς καλλιτέχνες στο 23ο Συνέδριο Θεάτρου στην Αλάσκα και το 2016 στο Pocket Theatre του Σιάτλ.
Τάδε Έφη: Θυμάσαι την πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησες;
Γλύκα Στόιου: Ναι! Το “Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και το Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ήμουν σχεδόν μωρό, αλλά τη θυμάμαι σαν να ήταν χθες.
Τ: Tί σε ενέπνευσε ώστε να ασχοληθείς με το θέατρο; Θυμάσαι την πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησες;
Γ.Σ.: Ήμουν φοιτήτρια στο ΑΠΘ και μια ανακοίνωση με έστειλε σε θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου. Τα άλλα απλώς ακολούθησαν την παρόρμηση της στιγμής.
T: Πότε ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκες με την σκηνοθεσία;
Γ.Σ.: Η πρώτη επαγγελματική σκηνοθεσία μου στο θέατρο ήταν με τους Δον Κιχώτες που ανέβηκε για πρώτη φορά στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης το 2013. Διασκεύασα το Δον Κιχώτη του Θερβάντες και το έργο ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα, πήγε Λουξεμβούργο και Αμερική.
Τ: Τι ρόλο παίζει η τέχνη στη εποχή της κρίσης; Πιστεύεις πως οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες επηρεάζουν έναν δημιουργό;
Γ.Σ.: Οι δυσκολίες μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο πιο δυνατό, τον καλλιτέχνη πιο δημιουργικό. Σε καιρούς κρίσης, η τέχνη πρέπει να είναι διέξοδος και να δημιουργεί την πεποίθηση ότι υπάρχει φως στο σκοτάδι.
Τ: Ποιοι σκηνοθέτες σε έχουν επηρεάσει έως τώρα (ξένοι ή και Έλληνες);
Γ.Σ.: Αγαπώ τον Τσάρλι Τσάπλιν, το Δημήτρη Παπαϊωάννου, το Νίκο Καραγέωργο, τον Μπομπ Γουίλσον, τον Ντάριο Φο.
Τ: Μπορείς να φανταστείς το μέλλον του θεάτρου στην Ελλάδα;
Γ.Σ.: Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα φάω αύριο.
T: Πιστεύεις πως η τέχνη αντιγράφει την ζωή ή το αντίθετο;
Γ.Σ.: Και τα δύο!
Τ: Έχεις κάποια συγκεκριμένα κριτήρια όταν επιλέγεις κάποιον ηθοποιό;
Γ.Σ.: Να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή, να έχει καθαρό βλέμμα και ομαδικό πνεύμα, να είναι ευγενής.
Τ: Υπάρχει συνταγή για μια επιτυχημένη θεατρική παράσταση;
Γ.Σ.: Δεν ξέρω… Η τύχη είναι αστάθμητος παράγοντας και η επιτυχία είναι απρόβλεπτη. Το θέατρο θέλει σκληρή δουλειά, αγάπη και μεγάλη υπομονή!
Τ: Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Γ.Σ.: Θα είμαι στο θέατρο Πήγασος στην Κατερίνη 10 Μαρτίου με τη Στρίγγλα Γυναίκα μετά τις παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, θα πάω Ρώμη μέσα Μαρτίου για μερικούς μήνες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και το φθινόπωρο θα είμαι στην Αμερική. Θα διδάξω συγγραφή και σωματικό θέατρο σε κολέγιο στο Κάνσας.
Τ: Πόσο δύσκολο κοινό τελικά είναι το παιδικό κοινό;
Γ.Σ.: Το παιδικό κοινό δεν είναι δύσκολο. Είναι απαιτητικό και ειλικρινές. Μου αρέσει το διαδραστικό παιδικό θέατρο. Σε όλες μου τις παραστάσεις, τα παιδιά συμμετέχουν δημιουργικά, παίζουν μαθαίνοντας και μαθαίνουν παίζοντας. “Η Ευρώπη και οι 12 Μήνες” που έγραψα και σκηνοθέτησα για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης και περιοδεύει σε σχολεία του νησιού αυτή την περίοδο είναι χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς μου. Ελπίζω να καταφέρω να το παρουσιάσω και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Παίζουν Αγγελική Καρακαξίδου και Δέσποινα Φούντα.
Συνέντευξη: Βαγγέλης Μπάκας, SanchezGuru
These photos are not the original. Editing Sanchezguru.
προτεινομενα
